Każdy może prosić o duchową pomoc zmarłym. Każdy katolik winien pamiętać o należnej czci ciału zmarłych wiernych, które przez chrzest stały się świątynią Ducha świętego. Dlatego też zgodnie z przepisem prawa wierni zmarli, powinni otrzymać pogrzeb kościelny, w którym Kościół okazuje szacunek ich ciału a żywym niesie pociechę nadziei.

Kościół usilnie zaleca zachowanie pobożnego zwyczaju grzebania ciał zmarłych. Nie zabrania jednak kremacji, jeśli nie została wybrana z pobudek przeciwnych nauce chrześcijańskiej. 

MIEJSCE ODPRAWIENIA POGRZEBU 
Nabożeństwo pochowania ciała każdego wiernego winno być z reguły odprawione w jego własnym kościele parafialnym. Każdy jednak wiemy albo ci, do których należy troska o pogrzeb zmarłego, mogą wybrać inny kościół na pogrzeb, ale za zgodą tego, kto nim zarządza i po zawiadomieniu własnego proboszcza. 

SZCZEGÓLNE PRZYPADKI UDZIELANIA POGRZEBU KOŚCIELNEGO

• Dzieci zmarłe bez chrztu - można pozwolić na kościelny pogrzeb dzieci, które zmarły przed chrztem, a których rodzice zamierzali ochrzcić.
• Pogrzeb samobójców - według powszechnego zdania psychiatrów samobójcy nie są w pełni odpowiedzialni za swój czyn. Dlatego też nie odmawia się im pogrzebu katolickiego jeżeli, w ciągu życia okazywali przywiązanie do wiary i Kościoła. Uczestnikom takiego pogrzebu należy wyjaśnić sytuację
• Samobójcę, który przed zamachem na własne życie dawał zgorszenie, należy traktować jak jawnego grzesznika, któremu nie przysługuje pogrzeb katolicki.
• Pogrzeb jawnych grzeszników: Dekret Kongregacji Nauki Wiary z dnia 20.09.1973 roku pozwala na katolicki pogrzeb jawnych grzeszników, którzy przed śmiercią wyrazili oznaki żalu i skruchy. Do znaków pokuty które usprawniają do chrześcijańskiego pogrzebu, a których istnienie potwierdzają wiarygodni świadkowie - należą: 
  - Prośba o kapłana (choćby nie zdążył przybyć), 
  - Wzbudzenie zewnętrzne aktu żalu (np. bicie się w piersi, ucałowanie krzyża, przeproszenie za dane zgorszenia). 
  Publiczne zgorszenie wyklucza się przez to, że wiernych informuje się o tych znakach pokuty. 

ODMOWA POGRZEBU KATOLICKIEGO 

Ci którzy przed śmiercią nie dali żadnych oznak pokuty, powinni być pozbawieni pogrzebu kościelnego. Do nich zaliczają się:

• notoryczni apostaci, heretycy i schizmatycy,
• inni jawni grzesznicy, którym nie można przyznać pogrzebu bez publicznego zgorszenia wiernych

BŁĘDY W MODLITWACH ZA ZMARŁYCH 

Cały człowiek został odkupiony przez Chrystusa i ma mieć udział w życiu wiecznym, dlatego nie mówimy: - módlmy się za duszę N, - lecz: módlmy się za zmarłego N, Również z modlitw za zmarłych należy usunąć wezwania:

• za duszę znikąd nie mające ratunku,
• za duszę za które nikt się modlić, ponieważ Kościół w każdej Mszy świętej, w Liturgii Godzin poleca Bogu wszystkich zmarłych, a także co roku obchodzi Wspomnienie Wszystkich Wiernych zmarłych

Można użyć wezwania: 
- módlmy się za tych zmarłych, których imiona znane są tylko Bogu, 
- którzy najwięcej potrzebują modlitwy, 
- za których najbliżsi się nie modlą, itp

FORMALNOŚCI PRZY POGRZEBIE KOŚCIELNYM

Sprawy pogrzebowe można załatwiać w Kancelarii Parafialnej o każdej porze dnia

• Należy przynieść akt zgonu wystawiony przez USC
• Kartę zgonu wystawioną przez lekarza w celu pochowania zwłok
• Zaświadczenie lub wiadomość o ostatnich sakramentach osoby zmarłej (spowiedź, Komunia św., namaszczenie chorych).
• Formalności związane z przygotowaniem grobu należy załatwiać z administratorem cmentarza, na którym zmarły ma zostać pogrzebany.
• Osobno zamawia się na kapłana i organistę (pamiętając o ich wynagrodzeniu).
• Jeśli zmarły nie należał do naszej parafii, a ma zostać pochowany na naszym cmentarzu, należy skontaktować się najpierw z proboszczem parafii, do której należał zmarły.
• Rodzina zmarłego składa ofiarę na utrzymanie kościoła.

Pamiętając o wielu sprawach związanych z pogrzebem, nie zapomnijmy o najważniejszym, tj.: 
- modlitwa za zmarłego, 
- ofiara Mszy świętej w jego intencji, 
- Msze święte Gregoriańskie,
- odpusty za zmarłych.